En het water was een muur

De eroev van Amsterdam
Nadat Richard Bank en ik hadden gehoord dat er zoiets als een eroev bestaat in Amsterdam, wisten we gelijk: hier willen we iets mee. En gaandeweg werden we steeds meer gegrepen door het verhaal van het water dat altijd al door het landschap had gestroomd, en op een dag extra betekenis kreeg van rabbijnen die het landschap hadden herschreven, zoals mensen al eeuwen doen als ze grenzen vaststellen: op een kaart lijnen trekken die er in de landschappen zelf niet zijn.

We waren ontroerd door de tijd en moeite die zij overduidelijk hadden gestoken in de totstandkoming van de grens, en door de welwillende houding van de overheidsinstanties die de bijzondere verzoeken hebben ingewilligd.

En daarbij vonden we het ook een spannend verhaal: een grens met een traditie die wortelt in een eeuwenoude traditie maar die toch bijna niemand kent - met alle fictieve en praktische elementen van dien. Het fotograferen van de grens voelde dan ook als schatzoeken. En bij ieder nieuw gesprek dat we voerden, hoorden we weer dingen die ons verwonderden. Die verwondering hebben we graag willen overbrengen.

Hieronder een uitgebreide foto-impressie, maar wil je er meer over weten? Ga dan naar de website die we speciaal voor dit project ontwikkeld hebben: Enhetwaterwaseenmuur.nl.
artikel gaat verder onder de foto's; klik op een foto voor een grotere versie
We zijn het Stadsarchief Amsterdam dankbaar dat we de draaggrens mochten onderzoeken in het kader van de documentaire Foto-opdracht 2017. Een deel van het project is van 10 mei tot 8 september 2019 te zien in de expositie Stad in zicht, Stadsarchief Amsterdam.